BE IN PRESENT

“BE”

“be” (am, is, are, was, were, been, being) fiil olarak (olmak) anlamında kullanıldığı gibi yardımcı fiil olarak da kullanılır. Burada “be” nin isim cümlelerindeki kullanımını göreceğiz. “be”nin bu cümlelerdeki anlamı “-dır, -dir, idi” şeklinde ifade edilebilir.

“be” yi zamanlar üzerinde ve zamirlerle birlikte görmeden önce zamirleri (pronoun) hatırlayalım:

I ----------ben

He-------- o (erkek)

She------- o (bayan)

It--------- o (cansız ya da hayvan)

We ------ biz

You------ sen/siz

They----- onlar

Şimdi de “be” yi zamanlara ve zamirlere göre tablo üzerinde görelim:

Present Past Past Participle

I am

was

He

She is

It

been

We

You are were

They

Tabloda da gördüğümüz gibi “be” Present’da yani şu anı ifade ederken zamirlere göre “am, is, are” şeklinde yazılır. Past’da yani geçmiş zamanı ifade ederken yine zamirlere göre “was, ya da were” şeklinde yazılır. Fakat “am, is, are, was, ya da were” olarak hangisini yazarsak yazalım bunların hepsi yine “be” dir.

“BE” IN THE PRESENT

(İSİM CÜMLELERİNDE ŞU ANI İFADE EDERKEN “BE”)

Öncelikle “be” nin Present’daki durumunu inceleyelim. Present şu anı ifade eder demiştik. Buna göre aşağıdaki örnekleri inceleyelim:

Statement (olumlu Cümle):

I am a teacher. (Ben bir öğretmenim)

He is a teacher. (O bir öğretmendir)

She is a teacher. (O bir öğretmendir)

It is a table. (O bir masadır)

We are teachers. (Biz öğretmeniz)

You are teachers. (Siz öğretmensiniz)

They are teachers. (Onlar öğretmendir)

Negative (olumsuz Cümle): Bir cümleyi olumsuz yapmak için yardımcı fiile veya “be” ye not eklediğimizi unutmayın.

I am not a teacher.

He is not a teacher.

She is not a teacher.

It is not a table.

We are not teachers.

You are not teachers.

They are not teachers.

Question (Soru Cümlesi): Bir cümleyi soru cümlesi yapmak için yardımcı fiili veya “be” yi özneden önce kullandığımızı unutmayın.

Am I a teacher?

Is he a teacher?

Is she a teacher?

Is it a table?

Are we teachers?

Are you teachers?

Are they teachers?